امام علی علیه السلام به مالک اشتر فرمودند:
اَللّه َ اللّه َ فِی الطَّبَقَهِ السُّفلی مِنَ الَّذِینَ لا حِیلَهَ لَهُم مِنَ المَساکِینَ و المُحتاجِینَ و أَهلِ الْبُؤْسَی و الزَّمْنَی، فَإِنَّ فی هَذِهِ الطَّبَقَهِ قانِعا و مُعْتَرّا، وَ احْفَظْ لِلّهِ مَا اسْتَحْفَظَکَ مِنْ حَقِّهِ فِیهِم، وَ اجعَلْ لَهُم قِسما مِنْ بَیتِ مَالِکِ، و قِسما مِن غَلّاتِ صَوافیِ الإِسلامِ فی کُلِّ بَلَدٍ؛

خدا را خدا را! طبقه پایین و زیر دستان جامعه را در نظر داشته باش؛ آن هایی که چاره ندارند، فقیر، محتاج، زمین گیر و گرفتارند، زیرا در این طبقه هم نیازمندی است که نیاز خود را اظهار می کند و هم نیازمندی است که نیاز خود را اظهار نمی کند. برای رضای خدا آن چه را که از حق خود درباره تو امر کرده است انجام ده، بخشی از بیت المال و بخشی از غلّات زمین های غنیمت اسلام را که در هر شهری به دست آمده برای آنان مقرر دار.
نهج البلاغه، نامه 53.